Artık melankoli yazılar dönemi bitti. Daha güzel şeylerden, hayattan yazmak istiyorum. Birinin okuyup okumaması önemli değil bu noktada , bana iyi geliyor yazmak.
Bu arada bir itiraf : Ben blogmania oldum. Ne kadar güzel bloglar, ne kadar güzel insanlar varmış bu internet dünyasında. Ve tesadüflere inanmasamda bir şekilde bloglarını takip ettiğim insanlar genelde hayvan ( özellikle kedi) sever. Birbirimizi mıknatıs gibi çekmeyemi başladık yoksa bu ülkede hayvan sever sayısı artıyor mu( hiç sanmıyorum) ? Belkide hayvan sever insanlar duygularını daha kolay paylaşıyorlar, daha bir maskesizler . Bilmiyorum ama garip geliyor bana.
Geçen gün mutluluk defterimi buldum yeniden. Güzel olan herşeyin resmini kesip bu deftere yapıştırıyordum bir zamanlar. Bazen bir dergiden kestiğim insan portresi, bazen daha önce görmediğim ilginç bir mobilya, bazen yarış arabaları, sık sık çoçuk ve hayvan resimleri gibi. Birde beğendiğim yazılar, makaleler. Her sayfasında gülümsememe sebep olan, beni mutlu eden resimler, yazılar. Size de tavsiye ederim , ben böyle resimleri kesmeye ve yapıştırmaya devam edeceğim defterime.
Geçen pazar evimden çıkmadım . Moral ve fiziksel olarak kendimi çok iyi hissettiğim bir gün oldu. Günlerdir yaşadığım bunalımlardan dolayı , ... götüren evimi temizledim, kışlık eşyalarımı çıkarttım, kullanmadığım kıyafetleri kapıcıya verdim, dolaplardaki boş yerleri kullanarak bir sürü dağınıklığımı yok ettim. Detay temizliği de Neslihan'a bıraktım. Çok verimli bir gün oldu benim için, inanılmaz yorgun ama mutluydum gün sonunda. Sanırım sadece ruhtaki temizlik yetmiyor, insan çevresini de boşaltmak, temizlemek istiyor arasıra. Tabiki bu arada Neslihan'ın oraya buraya tıktığı bir sürü şeyide buldum. Yoga minderim ( yuppi tekrar başlayacağım yogaya) , boks topum, en sevdiğim pamuklu pijamalarım vs.. Saç maşam ve dans eden ineğim hala kayıp. Neslihan babanıza sorun diyor (Londra'dayken pisiciklerime bakmak için bende kalmıştı) , babamda "ben ne yapayım kızım onları" diyor, şimdi sorumlu kim ??? Saç maşam kesin bir yerlere tıkıldı kaldı, ineğimde düştü kırıldı herhalde, benden saklıyorsunuz dimi alçaklar sizi...Bulucam suçluyu bir gün...
Şimdi gidiyorum...Gözüm üstünüzde olacak...
Bu arada bir itiraf : Ben blogmania oldum. Ne kadar güzel bloglar, ne kadar güzel insanlar varmış bu internet dünyasında. Ve tesadüflere inanmasamda bir şekilde bloglarını takip ettiğim insanlar genelde hayvan ( özellikle kedi) sever. Birbirimizi mıknatıs gibi çekmeyemi başladık yoksa bu ülkede hayvan sever sayısı artıyor mu( hiç sanmıyorum) ? Belkide hayvan sever insanlar duygularını daha kolay paylaşıyorlar, daha bir maskesizler . Bilmiyorum ama garip geliyor bana.Geçen gün mutluluk defterimi buldum yeniden. Güzel olan herşeyin resmini kesip bu deftere yapıştırıyordum bir zamanlar. Bazen bir dergiden kestiğim insan portresi, bazen daha önce görmediğim ilginç bir mobilya, bazen yarış arabaları, sık sık çoçuk ve hayvan resimleri gibi. Birde beğendiğim yazılar, makaleler. Her sayfasında gülümsememe sebep olan, beni mutlu eden resimler, yazılar. Size de tavsiye ederim , ben böyle resimleri kesmeye ve yapıştırmaya devam edeceğim defterime.
Geçen pazar evimden çıkmadım . Moral ve fiziksel olarak kendimi çok iyi hissettiğim bir gün oldu. Günlerdir yaşadığım bunalımlardan dolayı , ... götüren evimi temizledim, kışlık eşyalarımı çıkarttım, kullanmadığım kıyafetleri kapıcıya verdim, dolaplardaki boş yerleri kullanarak bir sürü dağınıklığımı yok ettim. Detay temizliği de Neslihan'a bıraktım. Çok verimli bir gün oldu benim için, inanılmaz yorgun ama mutluydum gün sonunda. Sanırım sadece ruhtaki temizlik yetmiyor, insan çevresini de boşaltmak, temizlemek istiyor arasıra. Tabiki bu arada Neslihan'ın oraya buraya tıktığı bir sürü şeyide buldum. Yoga minderim ( yuppi tekrar başlayacağım yogaya) , boks topum, en sevdiğim pamuklu pijamalarım vs.. Saç maşam ve dans eden ineğim hala kayıp. Neslihan babanıza sorun diyor (Londra'dayken pisiciklerime bakmak için bende kalmıştı) , babamda "ben ne yapayım kızım onları" diyor, şimdi sorumlu kim ??? Saç maşam kesin bir yerlere tıkıldı kaldı, ineğimde düştü kırıldı herhalde, benden saklıyorsunuz dimi alçaklar sizi...Bulucam suçluyu bir gün...Şimdi gidiyorum...Gözüm üstünüzde olacak...
