11 Şubat 2010 Perşembe

Onlar da gidiyorlar..

Sevgili kardeşim ve biricik eşi de gidiyor yarın. Bursa'ya yerleşiyorlar. Onlar benim İstanbul'da kalan tek yakınlarımdı .

Benim canım kardeşim, İstanbul'a geldiğinde ne kadar sevinmiştim, neler yaşadık senle bu koca şehirde, hep ayakta kaldık ama, zor anlarda hep sahip çıktık birbirimize. Belki güzel anlarımızı doyasıya beraber yaşayamadık, belki bazen ihmal ettik birbirimizi, canı gönülden sarılamadık, eleştirdik sıksık.

Ama şimdi bakıyorum ki aslan gibi bir kardeşim var benim, seninle gurur duyuyorum.

Ablan hep sahip çıkmaya çalıştı sana ömrü boyunca, ama sen uzun bir süredir kendi kanatlarınla uçuyorsun artık. Dünya güzeli bir eşin var, uzakta da olsa pırlanta gibi bir oğlun var. Onlara sahip çık kardeşim. Eşine her zaman önce saygı göster, her zaman kıymetini bil, değerli olduğunu hissettir, sen bunları yaparsan o da seni başının taçı edecektir. Geç anladım ama hayatta en kıymetli şey bir ailesi olabilmesiymiş insanın.

Hayat karşına bazen zorluklar çıkaracak ama hiç bir zorluk çözülemez değildir. İnsan öyle güçlü bir varlık ki herşeyin üstesinden sevgiyle, anlayışla, sakinlikle gelebilir. Önce buna inan, başın sıkıştığında, birşeyleri çözemediğinde ben buradayım ablacım, beraber her zorluğu yeneriz biz.

Kalbim hep sizinle olacak, allah yolunuzu açık etsin canlarım. Sizi seviyorum.

10 Şubat 2010 Çarşamba

%100 düşünce gücü kitabından alıntı..

"Düşüncelerimi seçme hakkım olduğunu idrak ettim.
Başkalarının benimle ilgili düşünceleri beni bağlamaz.
Ben izin vermedikçe kimse benim düşüncelerimi biçimlendiremez.
Kendim için sağlık, mutluluk, refah, sevgi ve anlayış düşüncelerini seçiyorum.
Korku ve nefrete düşüncelerimde yer yok.
Bu andan itibaren hayatımın hakimi benim. "