30 Ocak 2010 Cumartesi

Damardan Ferzan almalıyım

Haftaya tüm Ferzan filmlerini toparlayıp seyretmeliyim. En sevdiğim filmi Cuore Sacro. Irene ile kendimi çok özdeşleştirmiştim ilk seyrettiğimde. Ne kadar güzel bir insandı, ne kadar duru bir kadındı.

Hele film müzikleri , "I gabbiani" yi unutmak mümkün mü? Evet evet damardan almalıyım.

2 yorum:

beenmaya dedi ki...

karşı pencere'yi seyredesim geldi benim...

ve de davide'nin mektubu...

"“Sevgili Simone;

Senden sonra artık kırmızı kırmızı değil.
Gökyüzünün mavisi de artık mavi değil.
Ağaçlar artık yeşil değil.

Senden sonra biz olmanın, özlemenin renklerini aramalıyım.
Senden sonra bizleri utangaç ve kaçak kılan acıyı bile özlüyorum.
Bekleyişleri, vazgeçişleri, şifreli mesajları özlüyorum.
Görmek istemeyenin kör dünyasında kaçamak bakışmalarımızı.
Bizi görselerdi onların utancı, nefreti, acımasızlığı olurduk.

Senden af dileme cesaretini henüz gösteremediğim için pişmanlık duyuyorum.
O yüzden artık pencerene bile bakamıyorum.
Seni hep orada görürdüm henüz adını bile bilmezken.

Senin daha iyi bir dünya düşlediğin zamanlar
Bir ağacın ağaç, mavinin gökyüzü olmasının yasaklanamayacağı bir dünya.
Bilmem bu daha iyi bir dünya mı?
Artık kimse bana Davide demiyor, Bay Veroli diyorlar.
Bunun daha iyi bir dünya olduğunu nasıl söyleyebilirim.
Senin olmadığın bir dünya için bunu nasıl söylerim."

Lupelyan dedi ki...

Karşı pencerede en sevdiklerimdendir.

"Bunun daha iyi bir dünya olduğunu nasıl söyleyebilirim.
Senin olmadığın bir dünya için bunu nasıl söylerim."

İki insan arasında geçen gerçek aşkın her türlüsü çok güzel değil mi?